برای ِ زادروز ِ دوست ِ عزیز و فرزانه ام.
چهارشنبه, ۲۴ تیر ۱۳۸۸، ۰۴:۴۹ ب.ظ
انسان زاده شدن تجسد ِ وظیفه بود :
توان ِ دوست داشتن و دوست داشته شدن
توان ِ شنفتن
توان ِ دیدن و گفتن
توان ِ اندوهگین و شادمان شدن
توان ِ خندیدن به وسعت ِ دل، توان ِ
گریستن از سویدای ِ جان
توان ِ گردن به غرور برافراشتن در
ارتفاع ِ شکوه ناک ِ فروتنی
توان ِ جلیل ِ به دوش بردن ِ بار ِ
امانات
و توان ِ غمناک ِ تحمل ِ تنهایی
تنهایی
تنهایی
تنهایی ی عریان.
انسان
دشواری ی وظیفه است.
۸۸/۰۴/۲۴