برای 12 فروردین روزی که اسلامی جمهوری را در صندوق قال گذاشت !
خاموش و مضطرب
نظاره میکردی...
مردان و زنان
گله گله
آمدند و
یکی یکی
حماقتشان را
پای صندوق انگشت زدند و
دسته دسته
رفتند تا در ذهن تاریخ
ماندگار شوند .
تو اما ؛
درد میکشیدی و
همچنان خاموش بودی .
- برای جاودانهگی ،
همیشه نباید بزرگ بود ،
حماقتهای کوچک
گاه حادثههای بزرگتری میآفرینند!
سیزده،
چهارده
هفت
بیست و یک ...
بیشتر یا کمتر،
فرقی نمیکند !
اصلاً کسی چه میداند ؛
شاید دوازده از هر سیزدهای نحس تر باشد!