زین باد صد فریاد...

مویت رها در باد
جان و دلم بر باد
ای داد از این باد
بیداد از ایـن باد

...

سخت است ز تو دوری

با این‌همه مستـــوری

جانــم بــه لبــم آمد

زین دوری و مستـوری

از حجم شعر تو به تو می آورم پناه

این چند خط را به درخواست دوست عزیزم نازنین بانو مینویسم

تقدیم نگاه زیبایش...

زلف تو مثنوی و دو چشمت رباعی‌اند

لبــهای تو قصیده‌ی ناب سنایــی‌اند

دل برده‌ای به شعر نگاهت ز من ولی

لبخندهای تو وسیله‌ی این دلربایی‌اند