نوروز ِمن افسوس که بی پسته گذشت...

نوروز ِ مـرا لبـان تـو پسته بُوَد بی روی تو نوروز نـه شایسته بُوَد از دوری ِآغوش تو میمیرم و این، مرگیست که آهسته و پیوسته بُوَد

...

از تمامی دوستانی که در این مدت غیبت منو با کامنتهای ِپر مهر شرمنده محبت بیدریغشون کردند سپاسگزارم . برای همه دوستان عزیزم روزهایی پر از شادی و موفقیت آرزو میکنم. سبز باشید و مانا

بهار آمد و یادت جوانه خواهد زد...

تمام عیدهای ِزمین را، تویی که پسته خندان ِروزگار ِمنی و پای ِسفره ایام، تو سین ِهفتم نوروز ِماندگار ِمنی

[عنوان ندارد]

سلام به همه دوستان عزیز که در طول سال گذشته من رو به هر نحوی مورد لطف و محبت خودشون قرار دادند. امیدوارم که سال رفته براتون در مجموع همراه با خیر و پیشرفت بوده باشه و سال جدید رو با امید به فرداهای بهتر شروع کنید. از خدا می خواهم که ایام ِپیش رو براتون سرشار از شادی و موفقیت باشه و در کنار عزیزانتون این روزها و روزهای پس از اون رو با خوشی پشت سر بگذارید. احتمالاً تو تعطیلات از تکنولوژی بدور باشم، بدینوسیله و از همین تریبون تبریکات صمیمانه من رو پذیرا باشید.

+

سلام به همه دوستان عزیز که در طول سال گذشته من رو به هر نحوی مورد لطف و محبت خودشون قرار دادند.

امیدوارم که سال رفته براتون در مجموع همراه با خیر و پیشرفت بوده باشه و سال جدید رو با امید به فرداهای بهتر شروع کنید.

از خدا می خواهم که ایام ِپیش رو براتون سرشار از شادی و موفقیت باشه و در کنار عزیزانتون این روزها و روزهای پس از اون رو با خوشی پشت سر بگذارید.

احتمالاً تو تعطیلات از تکنولوژی بدور باشم، بدینوسیله و از همین تریبون تبریکات صمیمانه من رو پذیرا باشید.

و تو، سهامدار ِهمه مردهای ِزمینی...

لبخندت برای دیگری، لبهایت از آن ِدیگری ؛ تنها، فکرت را در سر ِمن جاگذاشتی و خوابم را برده ای * دستانت در گردن ِدیگری، خودت در آغوش ِ دیگری و دیگری و دیگری؛ داغت را بر دل ِمن  گذاشته ای و تابم را برده ای...

دیگر ورق نزن، از دفتر ِدلم، برگی که نیست را

وقتی تو نیستی ؛ من فوت میکنم شمع ِ تولد ِ کیکی که نیست را      در خاطرات ِخود هی باز می کنم آن کادوی ِپر از عشقی که نیست را     انگشت میکشم بر قاب ِپنجره ، تصویر میکنم ماهی که نیست را    تو نیستی و شب ؛ باران که میزند من باز می کنم چتری که نیست را     و توی کوچه ها حس میکنم هنوز در دست های خود دستی که نیست را     طوفان ِرفتنت پرواز می دهد از صحن ِ سینه ام قلبی که نیست را   هر بیست و هشتمِ بهمن که می رسد تف می کند زمین مردی که نیست را   پ ن : امروز باید مینوشتم * خوانش شعر بزودی...

تعطیل نیست، خوابه :)

تا اطلاع ثانوی نوشتنم نمیاد حسش نیست فعلاً...   اما همه شمارو خواهم خواند شاد باشید و شادی ببخشید

دلم هوای ِتو کرده است، حضرت ِتهران

قسم به دود ِتو تهران، به ماتم و شادیت

به بند بند ِ اوینت به برج ِ آزادیت

به انقلاب که چپ شد به سمت ِجمهوری

به راست ها که به جنت برندمان زوری

به خاطرات ِکلکچال و کوه ِ دربندت

به این هوای ِهمیشه گرفته و گندت

قسم به روزهای ِعزایی که زیرمان کردند

به اختلاس های ِفضایی که پیرمان کردند

به اعتراف ِمن از فرط ِشاش و خونابه

به بازجوی ِرئوفت، به شیشه نوشابه

به رهبران ِسیاسی ِمانده در حصرت

به چار راه و به زندان ِکهنة قصرت

قسم به شریعتی و چشمهای ِغمگینش

به های و هوی ِ ترافیک های ِسنگینش

به له شدن وسط ِمتروی ِنفس گیر و

به پنج ِعصر ِهمه جمعه های ِدلگیر و

به تیر خوردن ِاز جوخه های ِاعدامت

به باردار شدن از هجوم ِ اندامت

قسم به بغض ِفرو خوردة جوانان و

به کودکان ِ ستم دیدة خیابان و

به دختران ِفراری ِجنت آبادت

به ارتفاع و کلفتی ِبرج ِمیلادت

به گل فروشی ِمعتادهای ِ بی آزار

به تن فروشی ِدر کوچه ها و در بازار

قسم به همت ِطولانی و ترافیکت

به عشق بازی ِدر کوچه های ِتاریکت

به بوسه های ِخداحافظی کنار ِقطار

به جمله های ِقصار ِنوشته بر دیوار

به روزهای ِزمستان، به اسکی و توچال

به دختری که زدندش به خاطر ِیک شال

قسم به سفرة خالی ِمن به بشکة نفت

که خاطرات ِتو از خاطرم نخواهد رفت

که عاقبت تو رها می شوی از اینهمه درد

و می رسد به سرانجام عمر ِاین شب ِسرد

و باز عطر ِرهایی رسد به دربندت

که روی ِچهره ببینم دوباره لبخندت

 

 

نکته : جهت جلوگیری از هرگونه حرف و حدیث خوانش شعر رااینجــــابشنوید

حافظ از دست ِتو آتش زد به جان و مال خویش ...

مستی ِچشم ِتو را کشف ِخوش ِ"رازی" ندارد   شهد ِ لبهای  ِتو را خرمای  ِ اهوازی ندارد   هم دل ِمن، هم سمرقند و بخارا باد ارزانی ِتو   خال هندوی ِتو را آن ترک ِشیرازی ندارد   دوستان میتونن خوانش شعر رو از اینجا دانلود کنن جهت رفع پاره ای ابهامات